کد مطلب:1592 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:262
احکام حواله دادن
2298- اگر انسان طلبكار خود را حواله بدهد كه طلب خود را از دیگری بگیرد و طلبكار قبول نماید , بعد از آنـكه حواله با شرایطی كه بعدا گفته می شود درست شد , كسی كه به او حواله شده بدهكار می شود , و دیگر طلبكار نمی تواند طلبی را كه دارد از بدهكار اولی مطالبه نماید.
2299- بدهكار و طلبكار و كسی كه بر او حواله می شود باید بالغ و عاقل باشند و كسی آنها را مجبور نكرده باشد و نیز باید سفیه نباشند , یعنی مال خود را در كارهای بیهوده مصرف نكند.
و نـیـز معتبر است بدهكار و طلبكار مفلس نباشند بلی اگر حواله بر شخص بری باشد , حواله دهنده اگر چه مفلس باشد اشكال ندارد.
2300- حواله دادن بر كسی كه بدهكار نیست , در صورتی كه او قبول نكند صحیح نیست و نیز اگر انسان بـخواهد به كسی كه جنسی بدهكار است , جنس دیگر حواله دهد مثلا به كسی كه جو بدهكار است گندم حواله دهد , تا او قبول نكند حواله صحیح نیست بلكه در تمام موارد حواله باید كسی كه بر او حواله می شود قبول كند و گرنه حواله بنابر اظهر صحیح نیست .
2301- موقعی كه انسان حواله می دهد باید بدهكار باشد پس اگر بخواهد از كسی قرض كند , تا وقتی از او قرض نكرده نمی تواند او را به كسی حواله دهد كه آنچه را بعدا قرض می دهد از آن كس بگیرد.
2302- جـنس و مقدار حواله باید در واقع معین باشد , پس اگر مثلا ده من گندم و ده تومان پول به یك نفر بدهكار باشد و به او بگوید یكی از دو طلب خود را از فلانی بگیر و آن را معین نكند حواله درست نیست .
2303- اگـر بدهی واقعا معین باشد , ولی بدهكار و طلبكار در موقع حواله دادن , مقدار آن یا جنس آن را ندانند حواله صحیح است , مثلا اگر طلب كسی را در دفتر نوشته باشد و پیش از دیدن دفتر حواله بدهد و بعد دفتر را ببیند و به طلبكار مقدار طلبش را بگوید , حواله صحیح می باشد.
2304- طلبكار می تواند حواله را قبول نكند , اگر چه كسی كه به او حواله شده پول دار باشد و در پرداختن حواله هم كوتاهی ننماید.
2305- اگـر كـسـی كـه بـه حـوالـه دهنده بدهكار نیست , حواله را قبول كند اظهر آن است كه پیش از پـرداخـتن حواله هم می تواند مقدار حواله را از حواله دهنده مطالبه كند , مگر آن كه طلبی كه به او حواله شـده با مدت باشد و مدت او هنوز بسر نیامده باشد كه در این صورت او نمی تواند پیش از تمام شدن مدت مقدار حواله را از حواله دهنده مطالبه نماید هر چند كه آن را پرداخت كرده باشد.
و هـم چـنین اگر طلبكار طلب خود را به مقدار كمتر صلح كند , او فقط همان مقدار را می تواند از حواله دهنده مطالبه نماید.
2306- بـعد از آن كه حواله درست شد , حواله دهنده و كسی كه به او حواله شده , نمی توانند حواله را بهم بزنند , و هر گاه كسی كه به او حواله شده در موقع حواله فقیر نباشد , اگر چه بعدا فقیر شود , طلبكار هم نـمـی تواند حواله را بهم بزند , و هم چنین است اگر موقع حواله فقیر باشد , و طلبكار بداند كه فقیر است ولـی اگـر نداند كه فقیر است و بعد بفهمد , اگر در آن وقت مالدار نشده باشد , طلبكار می تواند حواله را بـهـم بـزند و طلب خود را از حواله دهنده بگیرد ولی اگر مالدار شده باشد , معلوم نیست بتواند معامله را بهم بزند.
2307- اگـر بـدهكار و طلبكار و كسی كه به او حواله شده یا یكی از آنان برای خود حق بهم زدن حواله را قرار دهند , مطابق قراری كه گذاشته اند می توانند حواله را بهم بزنند.
2308- اگـر حواله دهنده خودش طلب طلبكار را بدهد , چنانچه به خواهش كسی كه به او حواله شده و مدیون حواله دهنده بوده داده است می تواند چیزی را كه داده از او بگیرد.
و اگـر بـدون خـواهـش او داده یـا این كه او مدیون حواله دهنده نبوده , نمی تواند چیزی را كه داده از او مطالبه نماید.